Εταιρείες – Γραφεία του ΑΝ 89/1967

Σύμφωνα με το άρθρο 1 Α.Ν. 89/1967, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν.3427/2005, παρέχεται η δυνατότητα σε αλλοδαπές εταιρείες να εγκαθίστανται στην Ελλάδα, με αποκλειστικό σκοπό να παρέχουν στα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες με αυτές (κατά την έννοια του άρθρου 42ε του Ν. 2190/1920) και μη εγκατεστημένες στην Ελλάδα επιχειρήσεις, υπηρεσίες συμβουλευτικού χαρακτήρα, κεντρικής λογιστικής υποστήριξης, ελέγχου ποιότητας παραγωγής, προϊόντων, διαδικασιών και υπηρεσιών, κατάρτισης μελετών, σχεδίων και συμβάσεων, διαφήμισης και μάρκετινγκ, επεξεργασίας στοιχείων, λήψης και παροχής πληροφοριών και έρευνας και ανάπτυξης.

Για την υπαγωγή των αλλοδαπών αυτών εταιρειών στις διατάξεις του παραπάνω νόμου, απαιτείται η υποβολή σχετικής αίτησης στη Διεύθυνση Κεφαλαίων Εξωτερικού του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, προκειμένου να λάβουν ειδική άδεια, η οποία χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μέσα σε πενήντα (50) ημέρες από την υποβολή της αίτησης. Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, οι εταιρείες αυτές υποχρεούνται μέσα σε δώδεκα (12) μήνες από την έκδοση της απόφασης και στη συνέχεια να απασχολούν στην Ελλάδα προσωπικό τουλάχιστον τεσσάρων ατόμων, καθώς και να έχουν δαπάνες λειτουργίας στην Ελλάδα τουλάχιστον εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ το χρόνο.

Σε περίπτωση παραβάσεων της παραπάνω άδειας ή των ρυθμίσεων του νόμου 89/1967 ή των ρυθμίσεων περί αλλοδαπών, με όμοια απόφαση επιβάλλονται κυρώσεις (πρόστιμα ή ανάκληση της άδειας). Πριν από την επιβολή των κυρώσεων αυτών, η διοίκηση καλεί εγγράφως την εταιρεία για να υποβάλει έκθεση με τις απόψεις της για τις παραβάσεις που της αποδίδονται.

Οι ενδιαφερόμενες να υπαχθούν στη ρύθμιση του Α.Ν. 89/1967 αλλοδαπές εταιρείες υποχρεούνται να καταθέσουν στη Διεύθυνση Κεφαλαίων Εξωτερικού του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, τα παρακάτω δικαιολογητικά (επικυρωμένα με σφραγίδα apostille όπου απαιτείται):

1. Αίτηση, στην οποία θα αναφέρονται ενδεικτικά, η πλήρης επωνυμία, η έδρα και η ιθαγένεια της εταιρείας, ο τύπος με τον οποίο λειτουργεί, η σύνθεση του Διοικητικού της Συμβουλίου καθώς και τα πρόσωπα που τη δεσμεύουν με την υπογραφή τους. Επίσης, η αίτηση πρέπει να αναφέρει την κύρια δραστηριότητα της εταιρείας στην αλλοδαπή, τις συγκεκριμένες υπηρεσίες που θα παρέχει από την Ελλάδα, τα στοιχεία του νομίμου εκπροσώπου της στην Ελλάδα, τα άτομα που θα απασχολήσει και τις ειδικότητές τους και τέλος τις συνδεδεμένες με αυτήν επιχειρήσεις (κατά την έννοια του άρθρου 42ε του Ν. 2190/1920), στις οποίες παρέχονται οι σχετικές υπηρεσίες.

2. Κυρωμένο αντίγραφο του Καταστατικού της εταιρείας, με όλες τις τυχόν υφιστάμενες τροποποιήσεις.

3. Πρόσφατο Πιστοποιητικό (εντός διμήνου) από το οικείο Επιμελητήριο ή άλλη Δημόσια Αρχή, που θα βεβαιώνει τη νόμιμη σύσταση και λειτουργία της εταιρείας, τη σύνθεση του Διοικητικού της Συμβουλίου και τα πρόσωπα που δεσμεύουν την εταιρεία με την υπογραφή τους. Σε περίπτωση που η σύνθεση του Δ.Σ. και η δέσμευση της εταιρείας, δεν προκύπτουν από τα παραπάνω δικαιολογητικά, προσκομίζεται σχετική βεβαίωση των αξιωματούχων της εταιρείας («incumbency certificate»).

4. Ισολογισμό και αποτελέσματα χρήσης του τελευταίου έτους, του ομίλου ή της μητρικής εταιρείας ή τον Ιδρυτικό ισολογισμό για νεοσύστατες εταιρείες, συνοδευόμενα και από έκθεση ορκωτών ελεγκτών.

5. Μελέτη τεκμηρίωσης (βάσει του υποδείγματος του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών) του προτεινομένου περιθωρίου κέρδους της εταιρείας στην Ελλάδα από τις παρεχόμενες υπηρεσίες της προς τον όμιλο ή τα κεντρικά της.

6. Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας για την υπαγωγή της στις διατάξεις του εν λόγω νόμου και το διορισμό νομίμου εκπροσώπου.

Στις διατάξεις του Α.Ν. 89/1967, μετά από σχετική αίτησή τους, μπορούν να υπαχθούν και ημεδαπές εταιρείες, εφόσον παρέχουν αποκλειστικά τις παραπάνω αναλυτικά περιγραφόμενες υπηρεσίες σε υποκαταστήματά τους στην αλλοδαπή ή σε συνδεδεμένες με αυτές και μη εγκατεστημένες στην Ελλάδα εταιρείες.

Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την υπαγωγή στις παραπάνω διατάξεις των ημεδαπών εταιρειών είναι τα εξής:

1. Αίτηση, στην οποία θα αναφέρονται ενδεικτικά, η πλήρης επωνυμία και η έδρα της εταιρείας, ο τύπος με τον οποίο λειτουργεί, η σύνθεση του Διοικητικού της Συμβουλίου καθώς και τα πρόσωπα που τη δεσμεύουν με την υπογραφή τους. Επίσης, το αντικείμενο των εργασιών της, οι συγκεκριμένες υπηρεσίες που θα παρέχει στις συνδεδεμένες με αυτήν επιχειρήσεις (κατά την έννοια του άρθρου 42ε του Ν. 2190/1920), το προτεινόμενο ποσοστό περιθωρίου κέρδους βάσει της μελέτης τεκμηρίωσης, τα στοιχεία του νομίμου εκπροσώπου της, τα άτομα που θα απασχολήσει και οι ειδικότητές τους.

2. Κυρωμένο αντίγραφο του Καταστατικού της εταιρείας, με όλες τις τυχόν υφιστάμενες τροποποιήσεις, από το οποίο να προκύπτει ότι το αντικείμενό της περιορίζεται αποκλειστικά στις αναφερόμενες στον νόμο δραστηριότητες

3. Πρόσφατη Βεβαίωση από το ΓΕΜΗ, η οποία θα βεβαιώνει ότι η εταιρεία είναι εγγεγραμμένη σε αυτό και η άδειά της (σε περίπτωση που απαιτείται άδεια) εξακολουθεί να ισχύει.

4. Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας ή της Γενικής Συνέλευσης των εταίρων της για την υπαγωγή της στις διατάξεις του Ν 3427/2005.

5. Το Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (τεύχος Α.Ε. και Ε.Π.Ε.), στο οποίο δημοσιεύθηκε η σύνθεση του Δ.Σ της εταιρείας (για Α.Ε.) ή η περίληψη με τα στοιχεία της Ε.Π.Ε., ή σχετική βεβαίωση του ΓΕΜΗ όπου προβλέπεται.

6. Ισολογισμός και αποτελέσματα χρήσης του τελευταίου έτους, του ομίλου ή της μητρικής εταιρείας ή ο Ιδρυτικός ισολογισμός για νεοσύστατες εταιρείες.

7. Μελέτη τεκμηρίωσης (βάσει του υποδείγματος της υπηρεσίας) του περιθωρίου κέρδους της εταιρείας από τις παρεχόμενες υπηρεσίες της προς τον όμιλο.

Τέλος, στις διατάξεις του παρόντος νόμου μπορούν να υπαχθούν και αλλοδαπές ή ημεδαπές ναυτιλιακές επιχειρήσεις.

«Αλλοδαπαί Εμποροβιομηχανικαί Εταιρείαι υπό οιονδήποτε τύπον ή μορφήν λειτουργούσαι νομίμως εν τη έδρα των ασχολούμεναι δε αποκλειστικώς εις εκτέλεσιν εμπορικών εργασιών ων το αντικείμενον ευρίσκεται εκτός της Ελλάδος, δύνανται να εγκαθίστανται εν Ελλάδι κατόπιν ειδικής αδείας παρεχομένης δι΄ αποφάσεως του Υπουργού Συντονισμού.»

«Αλλοδαπαί Εμποροβιομηχανικαί Εταιρείαι τυγχάνουσαι της εν τω προηγουμένω άρθρω αδείας εγκαταστάσεως απολαμβάνουν άνευ ετέρας διατυπώσεως των κατωτέρω δασμολογικών, φορολογικών και λοιπών διευκολύνσεων, υπό την προϋπόθεσιν ότι ασχολούνται αποκλειστικώς εις εκτέλεσιν εμπορικών εργασιών το αντικείμενον των οποίων ευρίσκεται εκτός της Ελλάδος.

γ) Απαλλάσσονται της καταβολής δασμών και των παρομαρτούντων τούτοις φόρων, τέλους χαρτοσήμου, εισφοράς, φόρου κύκλου εργασιών, φόρου πολυτελείας και πάντες εν γένει δικαιώματος ή κρατήσεως υπέρ του Δημοσίου ή οιωνδήποτε υφισταμένων ή επιβληθησομένων εν τω μέλλοντι δια τα εκ του εξωτερικού εισαγόμενα πάσης φύσεως είδη αναγκαιούντα δια τον εξοπλισμόν των εν Ελλάδι γραφείων των.

δ) Απαλλάσσονται από του φόρου εισοδήματος ως και παντός εν γένει τέλους, φόρου, εισφοράς ή κρατήσεως υπέρ του Δημοσίου ή οιουδήποτε τρίτου υφισταμένου ή επιβληθησομένου εις το μέλλον δια το εισόδημα αυτών το κτώμενον εξ εργασιών, ων το αντικείμενον ευρίσκεται έκτος των ορίων της Ελληνικής Επικρατείας. Της αυτής απαλλαγής τυγχάνει και άπαν το αλλοδαπόν προσωπικόν των επιχειρήσεων τούτων, το μη μονίμως διαμένον εν Ελλάδι, δια τας κτώμενας παρ΄ αυτού αποδοχάς εκ παροχής υπηρεσιών αφορωσών εις την εκτέλεσιν των αυτών ως άνω εργασιών.»

Πολύ αργότερα από το 1967, σχεδόν 40 χρόνια μετά, ο νόμος 3427/2005 με το κεφάλαιο ΣΤ’ τροποποίησε σημαντικά τα άρθρα του παλαιότερου νόμου (Α.Ν. 89/1967) δημιουργώντας εκ νέου το νομοθετικό πλαίσιο που οφείλουν να ακολουθούν οι ενδιαφερόμενες αλλοδαπές επιχειρήσεις από την 1^η Ιανουαρίου του 2016 και έπειτα.

Πλέον, αλλοδαπές εταιρείες μπορούν να εγκαθίστανται στην Ελλάδα με αποκλειστικό σκοπό να παρέχουν στα κεντρικά τους καταστήματα ή σε συνδεδεμένες[1] με αυτές, κατά την έννοια του άρθρου 2 του ν. 4172/2013, και μη εγκατεστημένες στην Ελλάδα επιχειρήσεις, υπηρεσίες συμβουλευτικού χαρακτήρα, κεντρικής λογιστικής υποστήριξης, ελέγχου ποιότητας παραγωγής, προϊόντων, διαδικασιών και υπηρεσιών, κατάρτισης μελετών, σχεδίων και συμβάσεων, διαφήμισης και μάρκετινγκ, επεξεργασίας στοιχείων, λήψης και παροχής πληροφοριών, και έρευνας και ανάπτυξης.

Μετά την εγκατάσταση τους στην Ελληνική Επικράτεια, οι εταιρείες έχουν τις εξής δύο βασικές υποχρεώσεις:

Ταυτόχρονα, τα ακαθάριστα έσοδα των εταιρειών από τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους, τα οποία εισπράττονται υποχρεωτικά μέσω τραπεζικών εμβασμάτων, προσδιορίζονται με την προσθήκη ενός ποσοστού κέρδους στο σύνολο των πάσης φύσεως εξόδων και αποσβέσεών τους, πλην του φόρου εισοδήματος (μέθοδος cost-plus).

Δηλαδή, στην πραγματικότητα, οι τιμολογήσεις των ελληνικών εταιρειών που αφορούν στην υποστήριξη των αλλοδαπών επιχειρήσεων (υπηρεσίες συμβουλευτικού χαρακτήρα, κεντρικής λογιστικής υποστήριξης κ.ο.κ.) μπορούν να προσαρμοστούν στην μέθοδο τεκμηρίωσης τιμών ενδοομιλικών συναλλαγών, cost-plus, ήτοι κόστος + mark up (%), όπου το mark up (%) δεν μπορεί να είναι κατώτερο του 5%. Για τον ακριβή καθορισμό των ποσοστών κέρδους, λαμβάνονται υπόψη ιδίως το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών, ο κλάδος δραστηριότητας και οι Οδηγίες του Ο.Ο.Σ.Α. για τις ενδοομιλικές τιμολογήσεις. Σημειωτέο δε, ότι πλέον όλα τα παραπάνω ισχύουν και για ημεδαπές εταιρείες, εφόσον παρέχουν αποκλειστικά τις υπηρεσίες σε υποκαταστήματά τους στην αλλοδαπή ή σε συνδεδεμένες με αυτές και μη εγκατεστημένες στην Ελλάδα εταιρείες.

Για την υπαγωγή στις διατάξεις του συγκεκριμένου νόμου, απαιτείται ειδική άδεια, η οποία χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εντός πενήντα (50) ημερών από την υποβολή σχετικής αίτησης στη Διεύθυνση Κεφαλαίων Εξωτερικού του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση υπαγωγής περιλαμβάνει μελέτη εξεύρεσης δείγματος σύγκρισης (benchmark study) για τον καθορισμό του αποδεκτού εύρους mark up που μπορεί να τιμολογήσει η Ελληνική εταιρεία στη μητρική αλλοδαπή για τις υπηρεσίες που εκ του νόμου αποκλειστικά της προσφέρει.

Όταν αναφερόμαστε σε μελέτη εξεύρεσης δείγματος σύγκρισης (benchmark study), εννοούμε κυρίως τη διαδικασία διερεύνησης σε εξωτερική βάση δεδομένων (οικονομικών στοιχείων εταιρειών), που με κατάλληλες διαδικασίες απόρριψης ή αποδοχής (εταιρειών) καταλήγουμε, με βάση μια πληθώρα κριτηρίων, σε ένα «λογικό» δείγμα εταιρειών/σύγκρισης. Σε μία φράση θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι επιλέγοντας το δείκτη τον οποίο θέλουμε να εξετάσουμε (στην προκειμένη περίπτωση, το mark up (%)), χρησιμοποιώντας τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά κριτήρια, σκοπός της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι ο προσδιορισμός του εύρους (του δείκτη) που τιμολογούν όμοιες υπηρεσίες, όμοιες εταιρείες.

Τα κριτήρια, που λαμβάνονται υπόψη σε μία τέτοια διαδικασία ποικίλουν ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης, τον κλάδο που δραστηριοποιείται, το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών κ.ο.κ.. Ο παρακάτω πίνακας (πηγή: https://www.ependyseis.gr/sub/nomos3427/n3427.htm) απεικονίζει ένα παράδειγμα της προσαρμογής των κριτηρίων στη διαδικασία εξεύρεσης κατάλληλου δείγματος εταιρειών/σύγκρισης).

Επιγραμματικά και για τη βοήθεια του αναγνώστη, τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται αναλύονται κάτωθι:

Ειδικότερα, με την υπ’ αριθμ. ΙΕ/4488/467, δίνονται σημαντικές διευκρινήσεις για την εξειδίκευση των κριτηρίων για τον καθορισμό του περιθωρίου κέρδους των επιχειρήσεων του Α.Ν. 89/1967. Συγκεκριμένα: Ημεδαπές και αλλοδαπές εταιρείες που επιθυμούν να υπαχθούν στις διατάξεις του α.ν. 89/1967, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3427/2005, πρέπει για όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους, ήτοι συμβουλευτικές, κεντρικής λογιστικής υποστήριξης, ελέγχου ποιότητας παραγωγής προϊόντων, διαδικασιών και υπηρεσιών, κατάρτισης μελετών, σχεδίων και συμβάσεων, διαφήμισης και μάρκετινγκ, επεξεργασίας στοιχείων λήψης και παροχής πληροφοριών και έρευνας και ανάπτυξης, να αναζητούν αντιπροσωπευτικό δείγμα σύγκρισης, που θα αποτελείται από τουλάχιστον 5 ομοειδείς και μη συνδεδεμένες με την αιτούσα εταιρείες και οι οποίες θα πρέπει:

α) Να διαθέτουν δημοσιευμένα οικονομικά στοιχεία για τις τρεις τελευταίες χρήσεις και να είναι όλες κερδοφόρες.

β) Να παρέχουν υπηρεσίες σε τρίτους (εκτός Ομίλου), και να έχουν την έδρα τους σε κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή/και του ΟΟΣΑ.

γ) Να παρέχουν παρεμφερείς υπηρεσίες με την αιτούσα

Συμπερασματικά δηλαδή, αν κατά τη διαδικασία εξεύρεσης δείγματος σε ένα παράδειγμα παροχής υπηρεσιών συμβουλευτικού χαρακτήρα (Nace Rev2: 7022) έχουν προκύψει τα κάτωθι στοιχεία, τότε ο προσδιορισμός του αποδεκτού mark up (%) τιμολόγησης ακολουθεί τα κάτωθι τρία (3) βήματα:

1^ο Βήμα: Δεδομένα διαδικασίας εξεύρεσης δείγματος

2^ο Βήμα: Απόρριψη ακραίων τιμών (Q0 & Q4) / Αποδοχή τεταρτημόριων Q1 – Q3

3^ο Βήμα: Υπολογισμός αποδεκτού εύρους mark up (%)

[1] «συνδεδεμένο πρόσωπο»: κάθε πρόσωπο, το οποίο συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα στη διοίκηση, τον έλεγχο ή το κεφάλαιο άλλου προσώπου, το οποίο είναι συγγενικό πρόσωπο ή με το οποίο συνδέεται. Ειδικότερα, τα ακόλουθα πρόσωπα θεωρούνται συνδεδεμένα πρόσωπα:Εν κατακλείδι, στο παραπάνω παράδειγμα, βάσει της μελέτης εξεύρεσης δείγματος και των σχετικών διατάξεων, η επιχείρηση θα μπορεί να τιμολογεί με ένα mark up (%) πάνω στο κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών από 11,03% (Q1) έως 27,62% (Q3).

αα) κάθε πρόσωπο που κατέχει άμεσα ή έμμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή στο κεφάλαιο τουλάχιστον τριάντα τρία τοις εκατό (33%), βάσει αξίας ή αριθμού, ή δικαιώματα σε κέρδη ή δικαιώματα ψήφου,

ββ) δύο ή περισσότερα πρόσωπα, εάν κάποιο πρόσωπο κατέχει άμεσα ή έμμεσα μετοχές, μερίδια δικαιώματα ψήφου ή συμμετοχής στο κεφάλαιο τουλάχιστον τριάντα τρία τοις εκατό (33%), βάσει αξίας ή αριθμού, ή δικαιώματα σε κέρδη ή δικαιώματα ψήφου,

γγ) κάθε πρόσωπο με το οποίο υπάρχει σχέση άμεσης ή έμμεσης ουσιώδους διοικητικής εξάρτησης η ελέγχου η ασκεί καθοριστική επιρροή ή έχει τη δυνατότητα άσκησης καθοριστικής επιρροής άλλου προσώπου ή σε περίπτωση που και τα δύο πρόσωπα έχουν σχέση άμεσης ή έμμεσης ουσιώδους διοικητικής εξάρτησης ή ελέγχου ή δυνατότητα άσκησης καθοριστικής επιρροής από τρίτο πρόσωπο

Υ. Α. ΙΕ/4487/466/8.2.2006 Καθορισμός δικαιολογητικών και στοιχείων αιτήσεως για την υπαγωγή αλλοδαπών και ημεδαπών εταιρειών στις διατάξεις του α.ν. 89/1967, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3427/2005 (κεφάλαιο ΣΤ’)

(Καθορισμός δικαιολογητικών και στοιχείων αιτήσεως για την υπαγωγή αλλοδαπών και ημεδαπών εταιρειών στις διατάξεις του α.ν. 89/1967, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3427/2005 (κεφάλαιο ΣΤ’))

Comments

...